DumpStats voor Roodaluminiumfolie

-109 +79 -188

Kudos

#283454 (Top 88.6952%)

Kudos/dag -0.6
Kudos/reaguursel -6.41
Meeste kudos op 1 reaguursel 26
Minste kudos op 1 reaguursel -54

17

Reaguursels

Reaguursels/dag 0.09
Topreaguursels 0
Woorden per reaguursel 43.8
Reacties per reaguursel 1.24
Meeste reaguursels op 1 dag 8
Aantal x weggejorist 2
Geregistreerd op 06-06-2025
Eerste reactie op 06-06-2025

Black Friday Deals ⚡

Shop via onze link — jij betaalt niets extra, wij krijgen een klein steuntje van Amazon 💚

📱 iPhone 📱 Samsung 🧱 LEGO 🏠 Smart Home 💻 Laptop

*Als Amazon-partner verdient Dumpstats aan in aanmerking komende aankopen. Dank voor je support!*

Kudoverloop over tijd

-35 kudos 2025-06-07 02:17:43 op Kat identificeert zich als buis
Mijn reaguursel is superleuk. Geef maar toe reaguurders! Dit is het beste reaguursel dat jullie ooit gezien hebben!

-31 kudos 2025-06-07 01:56:39 op Kat identificeert zich als buis

Lang lang gelede, toen de wereeld nog plat was en de starren nog met touwtjes vast hingen aan de hemel, leefden der geen katten. Er ware alleen maar hondens, koeje's en vliegende visse die soms gewoon op je hooft landden.

De oppergod, genaamt Bobo de Derde, was een beetjen verveelt. Hij had al kippen gemaak, maar die deden niks anderts dan kakelen en eieren leggen. Dus besloot hij om iets te makken dat zacht was, maar ook een beetjen vals.

Hij pakte een wolk, een stukje schaduw, en een hoop arrogantie. Toen nieste hij er per ongeluk op HATSJOE! en POEF! daar lag het eerste kat. Het keek naar hem met halfdichte oge, alsof het al meteen dacht: "Jij ben niet mijn baas."

De eerste kat heette Mjauwzillah. Ze had 7 tenen per poot, snorharen zo lang als sprieten en een staart die af en toe apaprt leefde. Ze ging rond op de wereld en beval: "Laat er zon zijn als ik wakker word, en regen als ik moet plassen." En zo gebeurte het.

De mensen, die tot dan toe best blij ware zonder krabbels op hun armen, werdt eerst boos. Maar dan keek de kat hen aan, begon te spinnen, en ze smolten allemaal als boter in een oven. Sindsdien wonen de mense in de huizen van katten, en mogen ze soms ook het eten brengen.

Katten verspreidden zich overal. Ze kwamen in alle kleure: zwart, oranje, gestreept, en sommige leken net tapijten. Ze begonnen op toetsenborden te zitten, plantenpotten om te gooie en 3 uur 's nachts marathon te rennen in de gang

-15 kudos 2025-06-07 01:32:38 op Ome Aad gaat Frans
Ome Aad, een excentrieke figuur van de digitale wereld, was niet zomaar een man; hij was een fenomeen. Met zijn onnavolgbare humor en zijn onmiskenbare charisma wist hij een schare bewonderaars te vergaren op het platform Dumpert. Zijn video's, vaak doorspekt met absurditeiten en een vleugje ironie, trokken niet alleen de aandacht van de jeugd, maar ook van volwassenen die behoefte hadden aan vermaak in deze hectische tijden.
Op een dag besloot ome Aad een epistel te schrijven over de ondoorgrondelijke complexiteit van het leven. Hij sprak over de existentiële vragen die de mensheid al eeuwenlang bezighouden. "Waarom zijn we hier? Wat is de essentie van ons bestaan?" riep hij in de camera, terwijl zijn ogen glinsterden van enthousiasme. Zijn woorden waren doordrenkt met een melancholische ondertoon, maar tegelijkertijd wist hij de kijkers te laten lachen met zijn onnavolgbare grappen en grollen.
De reacties op zijn video waren overweldigend. Mensen deelden hun eigen gedachten en reflecties, geïnspireerd door de diepzinnige, maar tegelijkertijd luchtige benadering van ome Aad. Hij had de gave om zelfs de meest complexe onderwerpen toegankelijk te maken, en dat was precies wat hem zo geliefd maakte. Terwijl de zon onderging en de sterren aan de hemel verschenen, zat hij in zijn favoriete stoel, tevreden met de impact die hij had gemaakt in de digitale wereld.

-7 kudos 2025-06-07 13:12:02 op Je wilt natuurlijk geen kras
Op een druilerige juniochtend, terwijl de hemel zich hulde in een deken van loodgrijze melancholie, naderde de heer Elias Vermeer een man van onberispelijke punctualiteit maar occasionele roekeloosheid een spoorwegovergang gelegen aan de periferie van een semi-verstedelijkt gebied. De overweg stond berucht om zijn archaïsche waarschuwingssystemen en gebrekkige zichtbaarheid, als gevolg van decennialange infrastructurale verwaarlozing.
Ondanks het activeren van het knipperend rood sein en de karakteristieke sonische puls van de overwegklok, vertoonde Vermeer tekenen van cognitieve dissonantie; zijn perceptie van imminent gevaar werd vervormd door zijn drang om een zakelijke verplichting op tijd na te komen. In een daad van impulsieve overmoed besloot hij de zich sluitende slagbomen te negeren een beslissing die zich als een tragische premisse zou ontvouwen.
Op hetzelfde moment doorkliefde een hogesnelheidstrein van het InterMetropolitan netwerk met duizelingwekkende snelheid het omringende landschap, onwetend van de dreigende confrontatie. De machinist, gehuld in een cocon van procedurele routine en technische monotonie, bemerkte pas op het laatste moment de silhouette van een voertuig dat zich, quasi-stilstaand, op het spoor bevond. Zijn reflexmatige activatie van het noodremprocedé bleek een plechtige formaliteit fysica kent geen empathie.
De impact was catastrofaal.

-4 kudos 2025-06-07 15:15:12 op Snelle jongen
Ring ring ring ring ring ring ring, bananaphone!

19 kudos 2025-06-09 17:21:05 op Roken op station
Nederlander of niet, het land uit met dit gespuis!